Ik ben weer aan het schrijven... Bekijk Mooie Dingen

Hoe is de absurditeit van Lyme richtlijnen te begrijpen?

Geschreven door Huib, gepubliceerd op 28/07/17

Vaak proberen mensen met persisterende Lyme symptomen logica en inhoudelijke informatie te gebruiken om aan hun vrienden en familie de bizarre politiek, richtlijnen, misdiagnoses en mishandeling van deze controversiële ziekte uit te leggen. Maar wat als de situatie zo absurd is dat logica niet helpt? Zou satire dan beter werken? Een poging.

‘Reuters’, juli 2017: GEEN PANIEK: “wereldwijde autobranden nu wegverklaard door de wetenschap”

Wetenschappelijke automobiel deskundigen hebben het grote publiek laten weten dat zij zich geen enkele zorgen hoeven te maken. Voortdurend opnieuw uitbrekende autobranden zijn nu wetenschappelijk verklaard. Ook zijn spontane branden nu te voorkomen en te verhelpen door ‘evidence based’ innovatieve interventies.

Nadat vele incidenten van brandende auto’s zijn gerapporteerd in Europa, Noord-Amerika, Afrika, Australië, China en zelfs in Rusland, hebben de auto-eigenaren zich verenigingd en hun nationale regering aangespoord om ‘Auto Brand Expertise Centra’ op te richten. Deze beweging begon rond 1975.

Dus slechts 42 jaar later, wat een relatief korte periode is gezien de algemene snelheid van de wetenschappelijke vooruitgang, is door deze Centra een geruststellende oplossing voorgesteld, gebaseerd op wetenschappelijke feiten. Volgens deze deskundigen kunnen bijna alle gerapporteerde branden worden verklaard door het ‘TOP’ syndroom: het ‘Technisch Onvoldoende verklaarde Probleem’.

Want er is nu gebleken dat de branden geen probleem zijn dat inherent is aan de auto zelf, maar eerder een somatische en dus voorheen niet-gediagnosticeerde psychiatrische aandoening van de bestuurder. Het komt voornamelijk voor bij vrouwelijke chauffeurs en het syndroom zorgt ervoor dat ze in de waan zijn dat hun auto nog in de brand staat.

Een succesvolle en goed bewijsbare oplossing is echter gevonden om het ervaren probleem effectief te verhelpen. Gebaseerd op de stelling dat ‘waar er rook is, ook vuur is’, is het de bedoeling om de rook – en zo dus ook het hele probleem – op te ruimen.

Windmachines

De professoren die de Autobrand Expertise Centra leiden, volgen de strikte internationale richtlijnen om dit “modieuze fenomeen” (zoals veel automonteurs het inmiddels noemen) te definiëren, te diagnosticeren en aan te pakken. De auteurs van deze richtlijnen hebben een strikte logica gevolgd om de werkelijke – of liever gezegd, de waarneming van – spontane verbranding te definiëren:

“Er is met behulp van ‘geblindeerde op aanstekers gecontroleerde studies’ aangetoond dat autoverbranding altijd begint door een ontstoken lucifer. Na het acute vuur kan zwarte rook gedetecteerd worden. Door wind van matige snelheid gedurende 10-21 dagen op het vuur te richten, verdwijnen deze rooktekens in de meeste gevallen van spontane autobranden. Ongeveer 10-20% van de auto-eigenaren meldt ‘subjectieve brandende klachten’. Opgemerkt moet worden dat deze somatische waarneming van subjectieve brandende sensaties zich voordoet bij 15% van de algemene bevolking. Spontane ontbrandingen worden het best voorkomen door het vermijden van lucifers, het dragen van een wetsuit tijdens het rijden en door het kopen van onze gepatenteerde vochtcrème.

Aangezien brand steeds wordt gevolgd door rook, is de hoofdoplossing gericht op het bestrijden ervan. Standaardbehandeling van dit probleem bestaat dus uit twee weken behandeling met een windmachine, die de rook wegblaast. “We vinden dat dit soort interventie zeer effectief is in 90% van de brandende auto’s”, zegt professor Jehovius Bergkul, leider van het Nederlands Autobrand Expertise Centrum. Zo succesvol, dat als bestuurders blijven geloven dat hun auto’s nog steeds branden, zij volgens deze deskundigen aan een ‘TOP’-syndroom moeten lijden.

“Laat mij u meenemen in deze gedachtegang. Als de rook is verwijderd, kan er technisch gesproken geen vuur meer zijn, begrijpt u?” doceert Jehovius. “Dit is de definitie van het ‘technisch onverklaarde probleem’ syndroom. Aangezien auto’s geen mentale capaciteiten hebben, behalve hun GPS, moet het wel een pathologische mentale aandoening van de bestuurders  zijn, die voorkomt uit een chronische behoefte aan aandacht. Aandacht van mij bijvoorbeeld.”

Volgens de Wereld Automotive Organisatie (WAO) zijn spontane autobranden een ‘probleem van belang’. Volgens een officiële verklaring van de WAO uit 2006 is ‘zwarte rook een oorzaak van klimaatverandering, zodat het internationaal moet worden gecontroleerd’. Op een of andere manier vergaten zij echter hun ICAP (Internationale Classificatie van Auto Problemen) bij te werken, die alleen acute ontbrandingen en daaruit voortvloeiende schade aan de voorruit bevatten. Voortdurende branden bestaan zo dus eigenlijk niet.

De REM onderzoeken

In 2011 publiceerde het prestigieuze Engelse Automotive Tijdschrift ‘De Uitlaatpijp’ de REM studies. Dit onderzoeksproject was gefinancierd met 5 miljoen euro aan overheidssubsidies. Dit werd gevolgd door de Nederlandse WTF-studie, waarin werd geconcludeerd dat zes weken in de windtunnel geen significant beter effect hadden op vermeende brandwonden, en het VERLIES- onderzoek naar de specificiteit van het meten van warmte als voorspellende factor van zowel het bestaan ​​van als de duur van de continu brandende auto’s.

De belangrijkste conclusies van het REM-onderzoek waren dat:

  • De voornaamste oorzaak van de vermeende brandwonden door langdurige branden in auto’s geslachtsgebonden en dus somatisch van aard was
  • De meest effectieve behandeling voor deze waargenomen subjectieve auto-branden de ‘HNEO’ (Hou Nou Eens Op) therapie bleek te zijn; voor de bestuurders
  • Auto’s die leden aan een PBS (Post Blus Syndroom) konden voor hun eigen veiligheid het beste afgevoerd worden naar de sloop

Het Comité ‘DZEN’ (Doe Zelf Eens Normaal) moest via een WOB-verzoek (Wet Openbaar Bestuur) toegang eisen tot de rauwe data van deze veel bekritiseerde studie, wat vijf jaar  duurde. Niet alleen heeft het comité daarna vastgesteld dat het onderzoeksontwerp zeer gebrekkig (of volgens sommige pleitbezorgers zelfs frauduleus) was, ook werd geconcludeerd dat belangenconflicten niet werden gerapporteerd.

De onderzoekers hebben namelijk zelf het HNEO-centrum opgericht voor chauffeurs met TOP-syndromen en hebben alle onderwijsmaterialen als merk gedeponeerd. Op elke website voor auto’s, voor brandveiligheid attributen voor in de auto en voor rijlessen voor vrouwen, verschijnen Google Ads van hun gecertificeerde training tot HNEO-therapeut voor 4.000 euro.

De (mannelijke) onderzoekers werden daarnaast beschuldigd van discriminatie op basis van geslacht (aangezien alleen vrouwen in de onderzoekspopulatie waren toegestaan), van over-interpretatie en van vervalsing aangezien zij de succesdefinitie van de HNEO-interventie tijdens het onderzoek veranderen.

Door bovendien de meerderheid van de onderzoekspopulatie als ‘in de war’ te bestempelen, werden hun aanwezige brandklachten als ‘minimaal’ geclassificeerd en werden hun gegevens als irrelevant buiten de data gehouden. Alleen de antwoorden van deelneemsters die toegaven dat het al dan niet ontbreken van rook slechts in weze een perceptueel probleem was en niets met het feitelijke vuur te maken had, mochten als resultaat meetellen.

Het Comité vindt het eigenaardig dat het geslacht of de mentale toestand van de bestuurder wordt gekozen als de oorzaak van de spontane of voortdurende ontbrandingen, in plaats van te erkennen dat de auto’s eigenlijk nog steeds gewoon uitbranden. Technisch Voldoende Uitgelegd of niet. Het feit dat HNEO de meest succesvolle interventie leek, was volgens het comité geen verrassing, aangezien er geen andere interventies werden vergeleken in de studie.

Zij zijn bezorgd dat de automotive industrie op ieder nieuw technisch probleem met de Pavlov-reactie lijkt te reageren door de geestelijke capaciteiten van de chauffeurs de schuld ervan te geven. Op de een of andere manier moeten moderne chauffeurs plotseling zozeer verlangen naar eindeloze aandacht van de mecaniciens of brandweermannen, dat ze hun auto in brand steken en houden om die te kunnen krijgen.

Ongeacht deze kritieke opmerkingen, heeft de De Uitlaatpijp geweigerd om de REM artikelen te onderzoeken of terug te trekken, zoals in een voortdurende publieke opstand door zowel mannelijke als vrouwelijke flink verbrande auto-eigenaren werd gevraagd.

Openbare protesten

Hun nog nadruipende of smeulende auto’s op aanhangwagens achter zich aanslepend of gewapend met foto’s van reeds gesloopte wrakken, verzamelen steeds meer auto-eigenaren zich om te protesteren in Frankrijk, Canada, de VS, Polen en vele andere landen. Het aantal Facebook-groepen voor rouwende of boze voormalige auto-eigenaren groeit als paddestoelen. Een Google-zoekopdracht toont 3 miljoen crowd funding campagnes ter ondersteuning van reparaties voor beschadigde autolak of gesmolten auto-onderdelen, omdat slechts beschadigde voorruiten onder de autoverzekering vallen.

Vurige advocaten beweren dat de huidige definitie van een autobrand momenteel veel te beperkt is en bestaat uit een cirkelredenatie. “Hoe kan het vuur uit zijn, als de vlammen mijn kruis in de bestuurdersstoel verschroeit?,” roept een man vertwijfeld uit. “Volgens Bergkul kon mijn auto niet meer branden, bij afwezigheid van zwarte rook, zodat het ook geen derdegraads brandwonden heeft kunnen veroorzaken. Maar hij heeft het rookniveau gemeten, terwijl de windmachine op volle snelheid was ingeschakeld! Hoe kan dat nou wetenschappelijk bewijs zijn?

Toen getuigde hij tegen mij in de rechtbank als expert-getuige voor mijn verzekeringsmaatschappij, die weigert te betalen voor schade veroorzaakt door het aanhoudende vuur. Ik heb geprobeerd te betogen dat gesmolten banden, afgebladderde verf, gebarsten zijramen, gebroken assen – nou, eigenlijk gewoon een ‘total loss’ – een aanzienlijke schade is met een duidelijke oorzaak. Maar op de een of andere manier hebben de richtlijnen alle schade behalve de voorruit gedefinieerd als ‘klein’ en dus is het niet ontvankelijk in de rechtbank. Toen ik probeerde te betogen dat mijn lichaam vol zit met littekens door derdegraads brandwonden, verklaarde Bergkul dat, omdat ik geen vrouw ben, mijn auto in principe niet in brand kon staan. Dit verzin je toch niet.”

Duizenden andere protestanten, die nog steeds hun rokende stuurwielen of verkoolde mascottes vasthouden, die ooit vrolijk bungelden aan achteruitkijkspiegels, vertellen precies hetzelfde verhaal. Meerdere brandweermannen hebben zich bij hen aangesloten en beweren dat hun eed ter bescherming van de veiligheid bedreigd wordt. De brandweerlieden mogen hun werk niet meer doen door de huidige wetgeving, want zij worden teruggeroepen terwijl de vlammen nog steeds helder branden. Sommigen hebben zelfs familieleden aan dergelijke autobranden verloren.

Niki Lauda by Proxy

Een groot deel van deze groep vertelt het verhaal van hoe hun rijbewijzen zijn ingetrokken en hoe hun smeulende auto’s met geweld zijn afgepakt. “Ik heb al mijn spaargeld gespendeerd aan het kopen van nieuwe auto’s, maar ze zijn allemaal uitgebrand,” roept een jonge vrouw in tranen uit. “In plaats van hulp te krijgen, kan op een of andere manier het Ministerie van Transport mij beschuldigen van het beschadigen van mijn eigen auto. Mijn mooie Mini werd weggesleept voor zijn eigen veiligheid, volgens de zes politieagenten die mee kwamen. En nu willen ze mij mijn rijbewijs ook nog afpakken.”

Uit de oren van de advocaat van deze beschuldigde komt zo veel stoom, als er voorheen rook kwam van de auto van zijn klant. Afgezien van het feit dat indirect bewijsmateriaal wordt gebruikt om te beoordelen of de auto überhaupt nog brandde, beschouwen rechters nu feitelijk de weggeblazen rook als concreet bewijs van het niet bestaan ​​van vuur. Hierdoor worden de bestuurders beschuldigd van het ‘Niki Lauda by Proxy’ syndroom. Want als het acute vuur niet meer aangetoond kan worden, maar de auto toch brandt, dan heeft de bestuurder het zelf opnieuw aangestoken, zo luidt de redenering.

‘Niki Lauda by Proxy’ legt uit waarom bestuurders hun eigen auto in brand steken en houden, gedreven door een pathologische behoefte om eindeloze aandacht te krijgen van (mannelijke) brandweermannen of garagehouders. “Dus mijn cliënt heeft nu plotseling bovennatuurlijke gaven?,” vraagt ​​de advocaat de jury.

Het ‘Niki Lauda by Proxy’ syndroom is afgeleid van de Formule 1 coureur, die in 1976 bijna om het leven kwam toen zijn auto in de brand vloog. Hij is echter nooit verdacht van het aanwakkeren van de vlammen voor zijn eigen – onbewuste – plezier.

“Deze richtlijnen en wetten maken van automonteurs amateur psychologen! Wat grappig zou zijn, ware het niet dat de rechter deze krankzinnigheid accepteert als ‘expert bewijs’. Waarom meten ze vuur niet direct? Hitte zal een betere indicatie zijn dan rook; vooral als de rook gemeten wordt met een ingeschakelde windmachine,” roept de verbijsterde advocaat na de hoorzitting uit.

Wetenschappelijke consensus is echter dat dit debateerbaar is. Als warmte de beste maat van vuur was, zou de zon ook niet van plasma gemaakt zijn, is hun redenering. Dus, zonder het enige bewijs dat letterlijk weggeblazen is, betekent de afwezigheid van rook de absolute afwezigheid van vuur.

Sociaal psychologen en antropologen concurreren nu om de eerste afronding hun PhD-thesis over het uitdagende onderwerp waarom een ​​hele generatie vrouwelijke chauffeurs plotseling geneigd zijn gezamenlijk naar mannelijke aandacht te verlangen. Sommigen suggereren dat dit het gevolg kan zijn van een trauma van de Tweede Wereldoorlog, dat plotsklaps verschijnt in de vierde generatie, terwijl biologen beweren dat er een genetische reden kan zijn.

Kwakende monteurs 

Terwijl de meeste toonaangevende automerken en verzekeringsmaatschappijen de ICAP codes van de WAO hebben overgenomen, heeft het dissidente merk Tesla zijn monteurs opgeleid om juist te kijken naar mogelijke oorzaken van voortdurende branden, in plaats van alleen maar te letten op de afwezigheid van rook. Tesla biedt als extra service aan nieuwe bezoekers van de Experience Centers brandblussers aan. Vooral als ze auto’s bezitten die nog steeds op brandstof lopen.

Tesla vermoedt namelijk dat de wereldwijde explosie van spontane en voortdurende branden een andere oorsprong heeft dan de mentale capaciteiten of supernormale vaardigheden van de bestuurders (m/v). Volgens een Tesla woordvoerster kan de oorzaak wellicht een infectie zijn van fossiele brandstoffen, die in de meeste auto’s wordt gebruikt. “Het feit dat de branden uniek worden gemeld in auto’s die rijden op brandstof en in geen van onze elektrische auto’s, vraagt om een ​​paradigma verschuiving. Rook is een gevolg en geen oorzaak van vuur.” 

“Als het kwaakt als een eend, moet het een kwaakzalver zijn!”, dient Jehovius Bergkul vol zelfvertrouwen van repliek. “Het feit dat Tesla geen spontane ontbrandingen in hun auto’s heeft gezien, is te wijten aan het feit dat hun klanten allemaal rijk zijn en dus mannelijk zijn. En zo niet, kunnen ze allemaal niet-rokers zijn. Ja, dat is logisch, zodat ze geen lucifers hebben! Herinner me dat ik na dit interview hier een artikel over moet schrijven. 

Of het is anders zeker het PLACEBO-effect dat ervoor zorgt dat zelfs de vrouwelijke chauffeurs geloven dat elektrische auto’s niet spontaan in vuur kunnen uitbarsten. Het zit allemaal in hun hoofd. Of ze hadden een lifter, die eigenlijk een Loverboy was. Loverboys staan erom bekend dat zij ‘heet’ zijn; vooral voor vrouwen met ‘subjectieve brandende sensaties’. 

Daarnaast is het een goed vastgesteld wetenschappelijk feit dat lucifers significant en veroorzakend zijn in verband met branden. Het feit dat de Teslaeaanse kliek durft te betwisten dat lucifers statistisch bewezen de enige oorzaak van ontbranding zijn, zou ‘Fake News’ moeten worden genoemd. Tesla moet op het automotive brandstapel worden gezet. Of verbannen van Facebook, wat iets moderner is, maar sociaal even effectief.“

Concluderend

Volgens dr. Wormtong, de hoofdauteur van de richtlijnen, is de huidige oplossing van windmachines niet alleen voldoende om de branden te stoppen, maar ook zeer geschikt om het Klimaat te Ontveranderen. Hij is van mening dat hij daardoor natuurlijk gerechtigd is om een ​​volgende NIH-subsidie ​​van een paar miljoen dollar te verkrijgen en heeft ook publiekelijk beargumenteerd dat hij eigenlijk een Nobelprijs voor Iets verdient.

Beschuldigingen dat hij oneigenlijke, verkapte belangen heeft, zijn buiten de rechtbank geschikt en worden derhalve publiekelijk afgewezen als ‘geruchten van ontevreden vrouwen met een onvervulde kinderwens’. Media hebben deze hormonale verbinding verder verfijnd door de slachtoffers als de ‘Smeulende Eierstokken’ te noemen.

Regeringen hebben ervoor gekozen om dit probleem te negeren, omdat “wie zou er nou willen betalen voor de kosten en toegeven dat we het verkeerd hebben gehad – met al de juridische implicaties die deze bekentenis zou impliceren?”, zoals een verder niet met naam genoemde overheidsambtenaar het welsprekend verwoordde. De enige overheidsmaatregelen die genomen zijn, zijn lokale tellingen van versplinterde voorruiten en hoeveel geld wordt binnengehaald bij het licentiëren van de windmachines.

Wat betreft langetermijnoplossingen zal een nieuwe gepatenteerde vochtcrème nieuwe spontane branden in de toekomst voorkomen, zoals gepromoot door de nationale Ministeries van Vervoer: “Aangezien de meeste branden in het algemeen door lucifers worden veroorzaakt, hebben we de Oorlog aan Lucifers verklaard. Door het buitenoppervlak van de auto nat te houden, voorkomt dit dat de lucifer ontbrandt en acute brand veroorzaakt. Zonder acute branden zullen vrouwen auto-eigenaren niet meer – legaal – kunnen geloven dat hun auto nog steeds brandt, nadat we de rook met onze windmachines ™ weggeblazen hebben.” 

Voorbestellingen voor de bevochtigingscrèmes zijn geplaatst en nieuwe wetten worden voorbereid om deze verplicht te maken voor elke nieuw geproduceerde auto. Tesla’s wetenschappelijke team heeft echter kritische studies uitgevoerd en heeft geconstateerd dat de bevochtiger niet alleen de brand niet voorkomt, maar ook extreme roest creëert bij de auto’s die nog niet in brand zijn gevlogen.

De vertegenwoordigers van auto-eigenaren, verzameld in het ‘DZEN’ Comité, hebben echter een beroep gedaan op de Speciale Rapporteur van de VN om Normaal te Rijden en op een andere Speciale Rapporteur voor Vrije Keuze van Filosofie voor Automechanica.

Volgens hen kan de groep van Wormtong en Jehovius Bergkul “wind maken zoveel ze willen, zolang ze de brandweerlieden niet belemmeren om hun werk te doen of zij verzekeringsmaatschappijen hun verantwoordelijkheden niet laten ontduiken om te betalen voor schadevergoeding.”

Terug naar de realiteit 

Zo, ik denk dat je het punt van dit artikel nu wel te pakken hebt: de werkelijke absurditeit van het huidige Lyme-beleid, ‘wetenschap’ en interventies laten zien. Ik hoop dat je erom hebt kunnen glimlachen.

Voor mensen die in ‘Lyme Land’ wonen is dat makkelijker dan voor buitenstaanders. Voor degenen die de verbinding met de werkelijke realiteit willen begrijpen, heb ik een Legenda gemaakt.

Het bevat ook verwijzingen naar de discriminatie op basis van geslacht in de medische wereld over iedereen met ‘Onverklaarde Symptomen’ en zelf de Loverboy-link, wat een daadwerkelijke ‘medische’ diagnose was voor pericarditis door een arts in het Nederlands Lyme Expertise Center.

Dit artikel werd geïnspireerd door twee interviews die ik deze week heb gedaan voor het blog van de On Lyme Foundation. De eerste was met mijn collega Jenna (van het ‘DZEN’ Comité) over ons werk met de ICD-codes van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), die alleen acute Lyme-infectie erkent en slechts een enkele aandoening erkent.

De tweede was met Teike, een jongeman die er momenteel grondig onderzoek doet gericht op de vraag of er hoop is voor Lyme-patiënten, zoals hijzelf. Zijn behandeling valt niet onder de dekking van zijn verzekering, maar zijn euthanasie wel.

Naast deze interviews heb ik weer zoveel bizarre verhalen gehoord, dat ik besloten om in deze ‘theater van het absurde’ stijl dit artikel te maken. Je vindt deze verhalen ook kort in de Legenda terug. Ik heb het als een tweede post gemaakt, omdat het makkelijker kan zijn om ze te vergelijken in twee schermen of tabbladen.

Jouw beurt 

Wil je het artikel ‘liken’ (hieronder), beoordelen (met de sterren boven) en dit artikel delen op Social Media, zodat meer mensen deze informatie en een gezond perspectief kunnen krijgen?

Wat nu duidelijk moge zijn, is dat een auto kan worden vervangen, terwijl dat met je lichaam niet kan. Dus als dit je geïnspireerd heeft om meer te willen weten over Lyme, kun je dit korte, gratis introductieboekje lezen of meteen de hele wonderbaarlijke wereld van Lyme ontdekken in ‘Teken aan de Wand’. Je zal er in sommige hoofdstukken hetzelfde soort absurde humor in aantreffen, wat het leesbaar houdt.

Dit boek is zowel te verkrijgen als hardcover als als Prijsloos e-boek. Dit is een altruïstische constructie die in de lucht wordt gehouden door de genereuze donaties van lezers, zodat anderen zonder veel middelen het ook kunnen lezen.

Cheers,

Huib Kraaijeveld

Auteur van ‘Teken aan de Wand’, voorzitter van de On Lyme Foundation en lid van het Ad Hoc Committee for Health Equity in ICD11 Borreliosis Codes.

drs. Huib Kraaijeveld

In: Blog Inspiratie Lyme Nonsense Wetenschap

"Dit boek geeft een perfecte beschrijving van de bezoeking van miljoenen patienten die lijden aan chronische Lyme in vele landen over de hele wereld."
Prof. Christian Perronne, Frankrijk

"Een geschenk van waarheid en passie Dit boek is een geschenk van waarheid, passie en mededogen voor de mensheid."
Mia Morales, Lyme patient, VS

"Ik ontving dit boek letterlijk op de dag dat ik besloot om mijn leven te beëindigen. Huh?! Yep. Ik ben 35 jaar oud en ben daarvan 19 jaar ziek geweest. Nu weet ik waarom: Lyme. Iedereen zou dit boek moeten lezen!"
Miranda, Nederland

"Dit boek biedt een nieuwe, praktische en mensgerichte manier om informatie over gezondheid te benaderen. Het luidt ook een nieuwe tijd in waarin wij samen kunnen werken aan gezondheid en bloei."
Kim Schimmler, arts, Duitsland

"Dit pionierswerk maakte mij glashelder dat "when 'i' becomes 'we', even illness becomes wellness"."
Frans Vermeulen, journalist, Nederland

"In zijn cruciale werk over de Ziekte van Lyme pretendeert Huib Kraaijeveld als toegewijd sociaal onderzoeker niet alle antwoorden te hebben, maar leidt hij ons langs de verontrustende en essentiële vragen."
Prof. Cees Hamelink, professor Communicatiewetenschappen & Mensenrechten, Nederland & Aruba

"Dit boek leest als een thriller! Het raakte mij diep en ik ben er zeker van dat het de toekomst zal veranderen."
Linda Graanoogst, journalist, Nederland

"De tranen over mijn wangen stromen en dat is een goed teken. Dit boek slaat de spijker op z'n kop: mensen met Lyme hebben 'begrip' nodig. Ik zou graag willen dat mijn eigen partner het leest."
Anodea Judith, PhD & auteur, VS

"Wat een bewustmakend perspectief! Huib heeft succesvol een kwantumsprong gemaakt in hoe gewone mensen de Ziekte van Lyme kunnen begrijpen en kunnen managen."
John Wongcw, auteur, Singapore

"Een echte en niet-pretentieuze gids voor verzorgers om Lyme te begrijpen. Dit boek zal je helpen om precies te begrijpen waar jouw vriend doorheen gaat; ongeacht de symptomen die zij hebben. Dit boek kan levens redden!"
Cheryl Versalle, Lyme patient, VS

"Dit boek dat leest als een spannende roman, ware het niet dat het hier om een bloedserieus onderwerp gaat. Het roept op tot bijdragen, schenken en zorgen voor elkaar en onze wereld. Lees en huiver, voel en handel!"
Manfred van Doorn, leiderschapsexpert, Nederland

"Een creatieve en zeer intelligente visie om nog dieper in de wereld van Lyme te duiken, verder te kijken naar jezelf, de ander, maar ook de hele wereld om je heen. Dit gebeurt op een warme manier, zodat je op een krachtige, bevlogen wijze je reis kan vervolgen."
Vriendin van iemand met Lyme, Nederland

"Dit boek geeft aan dat Lyme een seksueel overdraagbare ziekte kan zijn. Dit zal een golf van bewustzijn over de hele wereld veroorzaken. Net als het kind deed in het oude sprookje "De Nieuwe Kleren van de Keizer", dat uitriep: “Maar de keizer is naakt!""
Ola Aniel Petterson, campagneleider SOA's, Zweden

"Wat een briljant sociologisch werk! Ik ben er zeker van dat het veel impact zal hebben."
Professor Neuropathie, Duitsland

"Dit boek is een grote ‘eye opener’, zowel voor vrienden van mensen met Lyme als voor mensen die zelf Lyme hebben. Of eigenlijk ieder ander gezondheidsprobleem."
Martin Möhrke, medisch onderzoeksleider, Europa

"Ik kan geen enkel ander boek meer langer dan twee minuten lezen, in deze hel die 'Lyme' heet. Maar met dit boek kan gewoon niet stoppen! Ik had het al uren geleden weg moeten leggen om het huis schoon te maken. Maar dat lukt gewoon niet."
Ineke, echtgenote van een man met Lyme, Nederland

"Dit boek is een verademing om te lezen. Het biedt de lezer zacht kaarslicht en kameraadschap rondom het kampvuur op een donkere en vaak eenzame reis."
Laura Bruno, intuïtieve Lyme expert, VS

"Een erg eerlijke en toch geestige manier om de mensen met Lyme te helpen. Dit boek staat vol ideeën hoe je jouw zieke dierbare kan helpen op zijn reis, als reisgenootn op deze bizarre reis bizarre reis die ‘Lyme” heet."
Lisa Hilton, Lyme activiste, VS

"De persoonlijke ervaringen en de scherpe geest van de auteur zorgen samen voor een ongelooflijk inspirerend en bewustmakend boek, met een visie die aan de voet staat van een nieuw tijdperk van hernieuwde onderzoeken, visies en behandelmethoden."
Kara, ex-patiënte ziekte van Crohn, Nederland

"UItdagend, informatief en erg goed leesbaar! Dit is een absolute 'eye-opener' voor diegenen die zich niet bewust zijn van wat de reis van Lyme allemaal omvat."
Terri Mackinnon-Cross, President WorldLymeDay.com, Canada

"Dit boek samen lezen was als een pleister op een open wonde."
Sara, Lyme patiënte, België

"Heel indringend geschreven op basis van intensieve, bijna existentiële persoonlijke ervaringen, geeft dit boek een helder overzicht van alle relevante informatie voor zowel patiënten als omstanders."
Jan Eendebak, oud-voorzitter Stichting Tekenbeetziektes, Nederland

"Een verademing om te lezen, geschreven door een ervaringsdeskundige die met veel toewijding zijn pad met ons deelt, en briljant geschreven."
Muna, moeder van een dochter met chronische Lyme

"Speels, schrikbarend, informatief en bemoedigend tegelijk."
Merel, kinesiologe, Nederland

"Uitdagend en inzicht gevend. Ik heb dit boek aan vele van mijn patiënten 'voorgeschreven' en bij de meeste werd verbazing gevolgd door herkenning. Een absolute aanrader voor iedereen met (nu nog) onverklaarbare klachten."
Duco Kanij, Osteopaat, Nederland

"Een absolute aanrader voor iedereen rondom Lyme of voor diegene die graag meer willen weten. Het boek begeleidt u door een labyrint met de wegwijzers alvast op de juiste plek."
Eugenie van der Linden, ex-Lyme patiënte en therapeut, Nederland

"Teken aan de Wand is een absolute 'must read' voor iedereen! Voor patiënten, voor familie en vrienden en voor artsen om te leren dat ze niet te snel 'onverklaarbare' klachten mogen afdoen als 'psychisch'!"
Anne Fierlafijn, arts, België

"Dit is anders dan ieder ander boek dat ik over Lyme heb gelezen. Het appelleert aan een hoger bewustzijn en is op een introspectieve manier analytisch, waardoor het prettig is om te lezen. Dit boek doet op een hartverwarmende manier inzien dat geen Lyme patiënt ooit alleen is."
Thomas Grier, bioloog, VS

"Dit boek laat zien hoe zorgzame vrienden in kunnen grijpen door hulp en bondgenootschap te bieden bij een potentieel ernstige en zeer complexe ziekte, die nog steeds slecht wordt begrepen door de mensheid."
Kenneth Liegner, arts, VS

Bekijk hoe wij omgaan met persoonsgegevens in onze Privacyverklaring.