Ik ben weer aan het schrijven... Bekijk Mooie Dingen

Bullshit kunst in Lyme Land

Geschreven door Huib, gepubliceerd op 22/03/16

Deze eerste spannende episode van Luib & Hex gaat over hoe je files kunt creëren vanuit verveling en daar ook nog voor bedankt wordt. En over hoe je dit kan gebruiken in Lyme Land.

Shithole

Alleen Nederlanders kunnen het verzinnen om een internationaal vliegveld een naam te geven, die niemand buiten dit kikkerlandje kan uitspreken. Iedere buitenlander die probeert het woord “Schiphol” uit te spreken, begrijpt proefondervindelijk ineens waarom gesteld wordt dat Nederlands een keelaandoening is en geen taal.

Hoe dan ook. Lex en ik werkten daar tijdens onze studie Psychologie. We moesten toch ergens het geld verdienenvoor al dat bier, dat we moesten investeren om het tot ons diploma vol te houden, nietwaar?

Een nieuwe grijze, ellendige en veel te grote parkeergarage (P1) was gebouwd en iedere reiziger raakte er volkomen de weg kwijt. Zou jij je herinneren of je auto op de Windmolen etage stond of juist in de Koe sectie?

Daarnaast was alle apparatuur constant kapot. Zoals Douglas Adams terecht stelt in The Long Dark Tea-Time of the Soul: “kan het toch nauwelijks toeval zijn dat geen enkele taal op aarde ooit de uitdrukking heeft geproduceerd “Zo mooi als een vliegveld”.  

Vliegvelden lijken ontworpen te zijn om mensen te vervreemden. Om al die schaapjes weer de weg te wijzen kregen wij blauwe uniforms en walky-talkies. We verveelden ons te pletter. Wat vaak juist het moment was dat onze verbeelding aan het werk ging. Daarom zorgden we dat we altijd samen waren ingeroosterd.

We verstopten bijvoorbeeld een van onze walky-talkies bij een ingang, verscholen ons in Lex z’n auto daar vlakbij en spraken argeloze binnenkomers vriendelijk toe. “Weet uw vrouw wel wie er bij u in de auto zit!?”

De reacties gaven veel informatie. Ook non-verbale: vele secretaresses hielden ineens op met het aaien van zijden stropdassen.

De sleutel tot vrijheid

Op een andere dag waren de slagbomen van de uitgang weer eens kapot. Dus riepen we een techneut op en lieten auto’s handmatig naar buiten. Want wij hadden de Speciale Sleutel.

De bestuurders bedankten ons vriendelijk, als cipiers van deze spontaan ontstane betonnen gevangenis. Eentje gaf Lex zelfs een tip. Grijns. Een idee was geboren. Dus lieten we nog een auto naar buiten en telden. Deksel omhoog, knop indrukken. klik. een twee drie. Open. Mooi.

Wijdbeens gingen we bij een van de twintig – inmiddels weer prima werkende slagbomen staan. Kippenborstjes vooruit, kinnen naar voren gestoken en druk, onsamenhangend en vooral belangrijk met onze walky-talkies zwaaiend.

En ja hoor, binnen enkele seconden vormde zich keurig een rij met braaf wachtende (in het Engels is “patiently”) mensen, die hoopten te horen waarom ze vast zaten. Alsof dat zou helpen.

“Kinderziektes in het systeem, mevrouwtje / mijnheertje”, kraamden wij zelfverzekerd uit. Het was wel grappig om exact de houding en taal van die idioten na te doen, die in blauwe, bruine, zwarte of witte uniformen wel macht over anderen denken te mogen uitoefenen, maar te weinig communicerende hersencellen hebben om een woord als “integriteit” te spellen.

De bestuurders gaven ons vol vertrouwen hun kaartjes. Lex gebruikte de Magische Sleutel, ik duwde voor de vorm het kaartje in de gleuf en we telden in stilte.

Een: Ik schopte met een pokerface stevig tegen de linkerkant van de paal.

Twee: Lex deed dit dunnetjes over aan de andere kant, maar voor de variatie met zijn elleboog.

Drie: mijn vuist sloeg net geen deuk in de gele bovenkant.

En wonder oh wonder: slagboom ging open en het licht aan het einde van de tunnel!

“Dank jullie wel!”, riep iedere bevrijde blij uit, terwijl de poort automatisch omhoog ging. “Tot uw dienst!”, straalden wij terug. Naar allemaal. Want inmiddels stonden alle verdiepingen van P1 vol met wachtende auto’s.

Ze stonden allemaal te wachten om bij de enige uitgang geholpen te worden door twee bullshit artists. Terwijl de andere 19 poorten perfect in orde waren. Niemand gebruikte ze of probeerde het zelfs maar.

Onze grootste verdienste was dat we zolang ons gezicht recht konden houden. Dat lukte alleen maar door elkaar niet aan te kijken.

Interessant fenomeen, toch? De auto-eigenaren creëerden zelf hun tijdelijke gevangenis, om vervolgens ons aan te stellen als zowel cipiers en daarnaast ook als redders in nood. Terwijl ze blind de 19 andere mogelijke routes negeerden. Ze bedankten ons zelfs.

Leuke zelfbedachte mindfuck. Sociale psychologie “on the job”. Action research, heet dit geloof ik.

Uuuuuhhhhmmmm

Later hoorde ik dat – maanden na dit grapje – mensen nog steeds de poorten van de in- en uitgang in elkaar aan het schoppen waren. Kennelijk namen ze aan dat het zo moest en dat ze anders niet open zouden gaan. Natuurlijk.

Ach ja, wij hadden onze lol gehad. Zoals Lex pleegde te zeggen: “Een dag niet gelachen, is een dag niet geleefd”. Wij hadden samen weer een leuk dagje geleefd. Nu is het een Prijsloze herinnering.

Hoe zou dit nou relevant zijn voor Lyme Land? Wel eens gehoord van verplichte ziektekostenverzekering? De Pavlov reactie om blind alles te geloven wat artsen zeggen – alsof zij alwetend zijn? Ik zie dezelfde kudde mentaliteit overal en dus ook in Lyme Land. Lees er meer over in Teken aan de Wand.

Huib

Toevals Theorist & Bullshit Artiest

drs. Huib Kraaijeveld

In: Blog Inspiratie Lyme Nonsense Sociaal

"Dit boek geeft een perfecte beschrijving van de bezoeking van miljoenen patienten die lijden aan chronische Lyme in vele landen over de hele wereld."
Prof. Christian Perronne, Frankrijk

"Een geschenk van waarheid en passie Dit boek is een geschenk van waarheid, passie en mededogen voor de mensheid."
Mia Morales, Lyme patient, VS

"Ik ontving dit boek letterlijk op de dag dat ik besloot om mijn leven te beëindigen. Huh?! Yep. Ik ben 35 jaar oud en ben daarvan 19 jaar ziek geweest. Nu weet ik waarom: Lyme. Iedereen zou dit boek moeten lezen!"
Miranda, Nederland

"Dit boek biedt een nieuwe, praktische en mensgerichte manier om informatie over gezondheid te benaderen. Het luidt ook een nieuwe tijd in waarin wij samen kunnen werken aan gezondheid en bloei."
Kim Schimmler, arts, Duitsland

"Dit pionierswerk maakte mij glashelder dat "when 'i' becomes 'we', even illness becomes wellness"."
Frans Vermeulen, journalist, Nederland

"In zijn cruciale werk over de Ziekte van Lyme pretendeert Huib Kraaijeveld als toegewijd sociaal onderzoeker niet alle antwoorden te hebben, maar leidt hij ons langs de verontrustende en essentiële vragen."
Prof. Cees Hamelink, professor Communicatiewetenschappen & Mensenrechten, Nederland & Aruba

"Dit boek leest als een thriller! Het raakte mij diep en ik ben er zeker van dat het de toekomst zal veranderen."
Linda Graanoogst, journalist, Nederland

"De tranen over mijn wangen stromen en dat is een goed teken. Dit boek slaat de spijker op z'n kop: mensen met Lyme hebben 'begrip' nodig. Ik zou graag willen dat mijn eigen partner het leest."
Anodea Judith, PhD & auteur, VS

"Wat een bewustmakend perspectief! Huib heeft succesvol een kwantumsprong gemaakt in hoe gewone mensen de Ziekte van Lyme kunnen begrijpen en kunnen managen."
John Wongcw, auteur, Singapore

"Een echte en niet-pretentieuze gids voor verzorgers om Lyme te begrijpen. Dit boek zal je helpen om precies te begrijpen waar jouw vriend doorheen gaat; ongeacht de symptomen die zij hebben. Dit boek kan levens redden!"
Cheryl Versalle, Lyme patient, VS

"Dit boek dat leest als een spannende roman, ware het niet dat het hier om een bloedserieus onderwerp gaat. Het roept op tot bijdragen, schenken en zorgen voor elkaar en onze wereld. Lees en huiver, voel en handel!"
Manfred van Doorn, leiderschapsexpert, Nederland

"Een creatieve en zeer intelligente visie om nog dieper in de wereld van Lyme te duiken, verder te kijken naar jezelf, de ander, maar ook de hele wereld om je heen. Dit gebeurt op een warme manier, zodat je op een krachtige, bevlogen wijze je reis kan vervolgen."
Vriendin van iemand met Lyme, Nederland

"Dit boek geeft aan dat Lyme een seksueel overdraagbare ziekte kan zijn. Dit zal een golf van bewustzijn over de hele wereld veroorzaken. Net als het kind deed in het oude sprookje "De Nieuwe Kleren van de Keizer", dat uitriep: “Maar de keizer is naakt!""
Ola Aniel Petterson, campagneleider SOA's, Zweden

"Wat een briljant sociologisch werk! Ik ben er zeker van dat het veel impact zal hebben."
Professor Neuropathie, Duitsland

"Dit boek is een grote ‘eye opener’, zowel voor vrienden van mensen met Lyme als voor mensen die zelf Lyme hebben. Of eigenlijk ieder ander gezondheidsprobleem."
Martin Möhrke, medisch onderzoeksleider, Europa

"Ik kan geen enkel ander boek meer langer dan twee minuten lezen, in deze hel die 'Lyme' heet. Maar met dit boek kan gewoon niet stoppen! Ik had het al uren geleden weg moeten leggen om het huis schoon te maken. Maar dat lukt gewoon niet."
Ineke, echtgenote van een man met Lyme, Nederland

"Dit boek is een verademing om te lezen. Het biedt de lezer zacht kaarslicht en kameraadschap rondom het kampvuur op een donkere en vaak eenzame reis."
Laura Bruno, intuïtieve Lyme expert, VS

"Een erg eerlijke en toch geestige manier om de mensen met Lyme te helpen. Dit boek staat vol ideeën hoe je jouw zieke dierbare kan helpen op zijn reis, als reisgenootn op deze bizarre reis bizarre reis die ‘Lyme” heet."
Lisa Hilton, Lyme activiste, VS

"De persoonlijke ervaringen en de scherpe geest van de auteur zorgen samen voor een ongelooflijk inspirerend en bewustmakend boek, met een visie die aan de voet staat van een nieuw tijdperk van hernieuwde onderzoeken, visies en behandelmethoden."
Kara, ex-patiënte ziekte van Crohn, Nederland

"UItdagend, informatief en erg goed leesbaar! Dit is een absolute 'eye-opener' voor diegenen die zich niet bewust zijn van wat de reis van Lyme allemaal omvat."
Terri Mackinnon-Cross, President WorldLymeDay.com, Canada

"Dit boek samen lezen was als een pleister op een open wonde."
Sara, Lyme patiënte, België

"Heel indringend geschreven op basis van intensieve, bijna existentiële persoonlijke ervaringen, geeft dit boek een helder overzicht van alle relevante informatie voor zowel patiënten als omstanders."
Jan Eendebak, oud-voorzitter Stichting Tekenbeetziektes, Nederland

"Een verademing om te lezen, geschreven door een ervaringsdeskundige die met veel toewijding zijn pad met ons deelt, en briljant geschreven."
Muna, moeder van een dochter met chronische Lyme

"Speels, schrikbarend, informatief en bemoedigend tegelijk."
Merel, kinesiologe, Nederland

"Uitdagend en inzicht gevend. Ik heb dit boek aan vele van mijn patiënten 'voorgeschreven' en bij de meeste werd verbazing gevolgd door herkenning. Een absolute aanrader voor iedereen met (nu nog) onverklaarbare klachten."
Duco Kanij, Osteopaat, Nederland

"Een absolute aanrader voor iedereen rondom Lyme of voor diegene die graag meer willen weten. Het boek begeleidt u door een labyrint met de wegwijzers alvast op de juiste plek."
Eugenie van der Linden, ex-Lyme patiënte en therapeut, Nederland

"Teken aan de Wand is een absolute 'must read' voor iedereen! Voor patiënten, voor familie en vrienden en voor artsen om te leren dat ze niet te snel 'onverklaarbare' klachten mogen afdoen als 'psychisch'!"
Anne Fierlafijn, arts, België

"Dit is anders dan ieder ander boek dat ik over Lyme heb gelezen. Het appelleert aan een hoger bewustzijn en is op een introspectieve manier analytisch, waardoor het prettig is om te lezen. Dit boek doet op een hartverwarmende manier inzien dat geen Lyme patiënt ooit alleen is."
Thomas Grier, bioloog, VS

"Dit boek laat zien hoe zorgzame vrienden in kunnen grijpen door hulp en bondgenootschap te bieden bij een potentieel ernstige en zeer complexe ziekte, die nog steeds slecht wordt begrepen door de mensheid."
Kenneth Liegner, arts, VS

Bekijk hoe wij omgaan met persoonsgegevens in onze Privacyverklaring.